Galilea położona w północnej części Izraela uznawana jest za jego najpiękniejszy region. Są tutaj tereny górzyste wraz z wysokimi górami Tabor i Meron, rwące górskie potoki i wodospady spływające do rzeki Jordan, która zasila wody Jeziora Tyberiadzkiego (in. Morza Galilejskiego), rezerwaty przyrody z zielonymi lasami, ale też gaje oliwne, sady i winnice. Galilea to również mieszanka kultur i religii, chociaż większość mieszkańców to ludność arabska, to spotkamy tu miasteczka prawie całkowicie zamieszkiwane przez Żydów, jak np. Zefat (Safed). Do tego mnóstwo miejsc historycznych i kultu religijnego. Zapraszamy do odwiedzenia wraz z nami kilku z nich.
Akka (in. Acre, hebr. Akko, arab. Akku)
Otoczona ogromnymi fortyfikacjami dawna Akka była ostatnią twierdzą krzyżowców, a także jednym z głównych portów Palestyny. Dziś zabytkowa dzielnica wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, a dzięki zamieszkującej ją społeczności arabskiej pełna jest niezwykłego kolorytu orientalnego miasta.
Zwiedzanie Akki w naszym wydaniu to bardziej spacer uliczkami miasta niż eksplorowanie muzeów. Zaczynamy od Wieży Skarbca znajdującej się w obrębie cytadeli wzniesionej na ruinach budowli krzyżowców w XVIII w. Idziemy wzdłuż murów, a następnie wnikamy w uliczki Starego Miasta, skąd kierujemy się do meczetu Al-Dżazzara. Jest to główny meczet Akki i największy poza Jerozolimą w Izraelu. Pochodzi z końca XVIII w.
Następnie docieramy do Placu Weneckiego z charakterystyczną wieżą zegarową, która jest symbolem Akki. Wzniesiona została nad wejściem do najlepiej zachowanego zajazdu czyli chanu Al-Umdan, który służył dawniej handlarzom jako miejsce noclegowe. Niestety budowla jest dość zaniedbana, choć niegdyś był to główny gmach dzielnicy genueńskiej.
Opuszczamy uliczki Starego Miasta i idziemy pospacerować po obwarowaniach miasta. Są to szerokie ziemne wały, umocnione kamiennymi murami z obu stron i przystosowane do obrony z użyciem artylerii. Pochodzą z XIX w., kiedy to powstały w miejscu obwarowań z okresu wypraw krzyżowych, a zniszczonych w czasie oblężenia Akki przez wojska francuskie pod koniec XVIII w. Stąd roztacza się widok na Stare Miasto.
Safed (in. Zefat)
Safed to klimatyczne miasteczko w Górnej Galilei prawie w całości zamieszkałe przez Żydów, miasto synagog, kabały, artystów i muzyki klezmerskiej. Charakterystyczne dla niego są też niebieskie elementy wykończenia elewacji budynków – drzwi, okiennic czy ścian. Niebieski kolor symbolizuje mistyczną stronę miasta – jego bliskość z niebem.
Miasto rozpościera się na kilku wzgórzach na wys. ok. 800 m n.p.m. Jest jednym z najładniej i najwyżej położonych miast w Izraelu. Stare brukowane kamieniami uliczki, odrestaurowane domy wraz ze wspomnianymi niebieskimi elemantami i mnóstwo ortodoksyjnych Żydów ubranych w tradycyjne chałaty czynią to miejsce wyjątkowym. Spacerujemy niespiesznie i chłoniemy klimat miasta. Odwiedzamy Dzielnicę synagog, gdzie niemal przy każdej uliczce stoi synagoga oraz Dzielnicę Artystów z licznymi galeriami i wystawami. Żałujemy, że nie jesteśmy tu w sierpniu, kiedy to odbywa się Festiwal Muzyki Klezmerskiej. Podobno wtedy przybywa tu kilka tysięcy Izraelczyków i miasto tętni w rytm żydowskiej muzyki.
Jezioro Galilejskie
Największe w Izraelu jezioro słodkowodne i główne źródło wody pitnej. Jezioro znane jest pod kilkoma nazwami – dla Europejczyków to Jezioro Galilejskie lub Genezaret, dla Izrelczyków – Kinneret, a dla Arabów Jezioro Tyberiadzkie. Planowaliśmy objechać jezioro dookoła, jednak w dniu poprzedzającym długi weekend w Izraelu, okazało się, że utknęliśmy kilkukrotnie w korkach. Skutek był taki, że kiedy np. dotarliśmy do Kafarnaum, okazało się, że już za późno na zwiedzanie ruin (ostatnie wejście o 16:30). Udało nam się pojechać kawałek na wschód i zamoczyć nogi w jeziorze w pobliżu Diamond Beach. Tutaj mieliśmy okazję poobserwować Izraelczyków, którzy przyjeżdżali całymi rodzinami i rozbijali namioty nad brzegiem jeziora po to, by spędzić nad jeziorem długi weekend.
Jezioro warto objechać np. rowerem. Jest to wycieczka licząca ok. 60 km. Może być męcząca ze względu na ruch samochodowy i upał, ale mamy pewność, że ominiemy korki i zajrzymy w wiele ciekawych miejsc, jak np. Park Narodowy Term Tyberiadzkich z mozaikami pochodzącymi z IV w., Park Narodowy Kursi z pozostałościami ogromnego klasztoru i kościoła z okresu bizantyjskiego, wspomniane Kafarnaum i wiele innych miejsc.
Nazaret
Do Nazaretu dojeżdżamy wieczorem. Kiedy udaje nam się zaparkować jest już zupełnie ciemno, ale taki był plan – zobaczyć miasto w wieczornej odsłonie. Nazaret, znany na świecie przede wszystkim jako rodzinne miasto Matki Bożej, to obecnie arabskie miasto położone na wysokich Wzgórzach Galilejskich. Turyści przeważnie odwiedzają tylko Bazylikę Zwiastowania, nam zaś zależało na zobaczeniu również starówki. Dlatego z placu przed cerkwią św. Archanioła Gabriela przeszliśmy ulicą 6089 w kierunku Bazyliki Zwiastowania.
Bazylika Zwiastowania to współoczesna betonowa budowla, której budowę ukończono w 1968 r. Znajduje się w miejscu, w którym pierwszy kościół powstał prawdopodobnie w okresie bizantyjskim. Następnie powstała tu romańska świątynia, która również została zburzona przez muzułmanów. Jej ruiny kupili franciszkanie, którzy wznieśli tu niewielki kościół. On także został zburzony w w 1955 r., a w jego miejscu powstała współczesna świątynia. Wewnątrz poniżej poziomu posadzki dolnego kościoła znajdują się ruiny starożytnego domu, gdzie podobno mieszkała Maryja wraz z rodzicami i tu miało nastąpić zwiastowanie.
Rosz Ha-Nikra
Park Narodowy Rosz Ha-Nikra to miejsce nad Morzem Śródziemnym tuż przy granicy z Libanem, gdzie ląd urywa się potężnym 70-metrowym urwiskiem. Jest to ponoć najbardziej spektakularny fragment izraelskiego wybrzeża, co zawdzięcza kredowym klifom. Fale rozbijające się o skały wydrążyły niesamowite, częściowo zalane jaskinie.
Nad brzeg morza i do jaskiń można się dostać jedynie kolejką linową, niestety nie ma innej możliwości. Izraelczycy chwalą się, że jest to najkrótsza i najbardziej stroma kolej linowa na świecie (60 stopni nachylenia). Bilet na kolejkę w obie strony kosztuje 48 NIS. My wybraliśmy się tam w niedzielę, co nie było najlepszym pomysłem, ponieważ staliśmy w niemal godzinnej kolejce do wagoników.
Jaskinie są naprawdę piękne, ale niezbyt duże. Samo przejście nie zajęło nam nawet godziny. Po wycieczce można jeszcze obejrzeć film o historii miejsca i przejechać się minipociągiem kursującym po nieczynnych torach kolejowych wykutych w klifach. Miejsce to bowiem stanowiło w czasie II Wojny Światowej fragment połączenia lądowego pomiędzy Hajfą a Bejrutem i Trypolisem w Libanie. Więcej informacji znajdziecie na stronie Rosz Ha-Nikra.
Ruiny zamku Montfort
Zamek Montfort był główną siedzibą zakonu krzyżackiego w Ziemi Swiętej. Mała forteca wzniesiona została w I poł. XII w. i niedługo potem zajęły ją wojska Saladyna. Odbita w czasie III krucjaty, od 1229 r. stała się siedzibą zakonu krzyżaków, po tym, jak musieli oni opuścić Akkę. Do dziś zachowała się kamienna baszta, w wielu miejscach widać resztki muru obwodowego, a nawet fragmenty sklepień komnat zamkowych.
Same pozostałości zamku nie należą do wybitnie spektakularnych, ale ich położenie sprawia, że warto zrobić sobie tutaj spacer. My szliśmy od parkingu w okolicy Micpe Hila czerwonym szlakiem pieszym (dojazd – od drogi 89 w kierunku Naharijja, należy skręcić w prawo na Mi’ilja, a następnie w lewo na Micpe Hila). Wędrówka nie należy do trudnych, najpierw idziemy kawałek ulicą wśród gajów oliwnych, następnie teren się obniża, schodzimy powoli w dół podziwiając widoki – zielonych dolin i wąwozów, a na horyzoncie widzimy morze. Droga powrotna to łagodne podejście. Pamiętajcie tylko, by wybrać się w butach trekkingowych lub przynajmniej sportowych, sandałów nie polecamy.
Beit She’arim
Na wzgórzach górujących nad zachodnią częścią Doliny Jezreel, na południu Dolnej Galilei, znajduje się Park Narodowy Beit She’arim. Jest to starożytna nekropolia, a tutejsze katakumby są najważniejszym na świecie miejscem pochówków żydowskich z okresu talmudycznego. Starożytne miasto Beit She’arim przeżywało swój najlepszy okres między I a IV wiekiem n.e. To wtedy jego mieszkańcy wybudowali potężne katakumby, z dziedzińcami, podziemnymi korytarzami, komorami grobowymi i kamiennymi sarkofagami. Wiele miejsc zostało udekorowanych relifami i freskami, które w większości reprezentują żydowską sztukę ludową okresu rzymskiego. Tutaj w 220 roku n.e. został pochowany Rabbi Judah Hanasi, dlatego od tego czasu nekropolia była uważana za świętą.
Katakumby stanowią system ponad 30 jaskiń, a niektóre z nich są naprawdę imponujących rozmiarów. Największa jaskinia (nr 20) jest długa i szeroka na 75 metrów i złożono w niej 125 kamiennych sarkofagów, z których część pokryta jest licznymi zdobieniami. Jaskinia jest wysoka, dobrze oświetlona i, co ciekawe, spotkaliśmy tu kilka młodych par na sesjach zdjęciowych.
Nekropolia Beit She’arim została wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego UNESCO w 2015 roku. Bilet wstępu kosztuje 22 NIS.
Mapa z zaznaczonymi punktami, które dla Was opisaliśmy:
Aby pobrać punkty kliknij link 'pobieranie’ pod mapą. Możesz przełączać rodzaje podkładu (mapy) wybierając ikonkę w prawym górnym rogu mapy.
Wszystkie wpisy z naszych podróży po Izraelu znajdziecie tu: Izrael
Jeśli podobają się Wam nasze posty, zapraszamy do polubienia strony Aktywnych w podróży na Facebooku oraz do śledzenia naszego profilu na Instagramie. Będzie nam również miło, jeśli udostępnicie ten post swoim znajomym.
Jeśli spodobał Ci się post, możesz nas wesprzeć stawiając nam wirtualną kawę. Tym sposobem wspierasz naszą twórczość.
Dodatkowo, stawiając nam kawę, masz teraz możliwość odebrania za darmo 45 dni dostępu do bogatej biblioteki audiobooków BookBeat!
